رادوشویچ: گل محمدی بهترین مربی ایرانی است | فنایی یک مربی آماتور بود

به گزارش شهرآرانیوز، بوژیدار رادوشویچ، دروازه‌بان کروات و سابق پرسپولیس حالا تبدیل به مهم‌ترین طلبکار این باشگاه شده است و در ماه‌های آینده با صدور حکم نهایی پرونده او، پرسپولیس ملزم به پرداخت حدود یک میلیون دلار خواهد بود که از پاداش احتمالی این تیم در جام جهانی نیز بیشتر می‌شود.

در ادامه بخش‌هایی از آخرین مصاحبه این گلر کروات را با هم مرور می‌کنیم.

دوران بعد از ترک پرسپولیس و جدایی از یک تیم پرطرفدار برای تو چگونه است؟
هر داستانی به پایان می‌رسد، چه زیبا باشد چه زشت... من به حضورم در بزرگترین باشگاه آسیا و تمام کار‌هایی که انجام داده‌ام افتخار می‌کنم... سرنوشت نخواست که من تا آخر فوتبالم در پرسپولیس بمانم. البته سرنوشت و برخی افراد دیگر…

زندگی در ایران چه تاثیری روی تو گذاشت؟ منظورم این است که چه چیز‌های مثبت و منفی را خارج از فوتبال یاد گرفتی؟
قبل از هر چیز می‌خواهم تاکید کنم که ایران کشوری است بسیار زیبا و برای من بسیار عزیز. در تمام مدتی که آنجا بودم، ایران را وطن دوم خود می‌دانستم... همه ما مشکلات ایران را به عنوان یک کشور می‌دانیم، من خاطرات فوق‌العاده‌ای از آدم‌ها دارم و همچنین چیز‌های شگفت‌انگیزی که تجربه کردم را همیشه در قلب و ذهنم نگه می‌دارم... برای همه مردان و زنان ایرانی آرزوی موفقیت دارم و آن‌ها از حمایت کامل من برخوردارند...

این روز‌ها در مورد طلب تو حرف‌های زیادی مطرح می‌شود و منتقدان می‌گویند تو شایسته دریافت این پول هنگفت نیستی. نظر خود چیست؟
من تقریبا ۶ سال کامل را در ایران و پرسپولیس گذراندم و به نظرم احمقانه است که بگویم لیاقت این پول رو داشتم یا نه. قصد ندارم خودم را به کسی ثابت کنم. من با خانواده‌ام تصمیم گرفتم که وقت رفتن است و یک لحظه هم فکر نمی‌کنم که اشتباه کرده‌ام... مجموعه شرایط نشان داده است که در چند وقت اخیر پرسپولیس توسط افرادی اداره می‌شود که شایسته نامش نبودند و از این رو اعتبار من به عنوان یک خارجی در کشوری دیگر مورد تعرض قرار می‌گرفت.

آخرین قرارداد تو با پرسپولیس ۳۰۰ هزار یورو بود که رقم نسبتا بالایی محسوب می‌شود. اگر خودت مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بودی، پای چنین قراردادی را امضا می‌کردی؟
باز هم می‌گویم که زمانی که در بزرگترین باشگاه آسیا گذراندم افتخارآمیز است. من از ابتدا نقش خودم را در تیم می‌دانستم... بعد که زمان بازی‌هایم و حضور ثابتم در ترکیب رسید، متاسفانه خیلی چیز‌ها عوض شد که احساس بدی در من ایجاد کرد، اما حتی در آن زمان هم به حرفه‌ای بودن ادامه دادم...

می‌خواهم رو راست‌تر باشی و به سوال من جواب بدهی.
پس بگذار ماجرا را تعریف کنم؛ در نیم فصل آقای گابریل کالدرون به همین دلایلی که من بعدا پرسپولیس را ترک کردم، ترک کرد و یحیی گل‌محمدی آمد. او برای اولین بازی که مقابل تراکتور بود، من را روی نیمکت نشاند و بهانه آورد که برای شروع تمرینات دیر به ایران آمدم. ۲ روز تاخیر داشتم، چون اگر یادتان باشد در آن موقع، راهی برای حضور در ایران وجود نداشت...، اما مثل همیشه به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای واقعی، به تصمیم مربی احترام گذاشتم، اگرچه در آن لحظه فکر می‌کردم که لیاقت نیمکت‌نشینی را ندارم. فکر می‌کنم یحیی باید حداقل صبر می‌کرد تا گل می‌خوردم و بعد تغییرم می‌داد، اما مهم نیست…

این توضیح چه ربطی به سوال من داشت؟
اجازه بدهید تا توضیح بدهم. در این شرایط من پیشنهادات زیادی به خاطر عملکرد خوبم در نیم فصل اول داشتم که از نظر مالی بسیار بهتر از پرسپولیس بود. من به دیدار آقای انصاری‌فرد که آن زمان رییس باشگاه بود رفتم و گفتم از وضعیت ناراضی هستم. یا اجازه بدهید تیم را ترک کنم یا با قراردادی جدید، فوتبالم را در پرسپولیس به پایان برسانم. آقای انصاری‌فرد تمام شروط را پذیرفت و به آقای گل‌محمدی اطلاع داد و او هم گفت که موافق تمدید قرارداد است و به من نیاز دارد. منظورم این است که هیچ کار پنهانی نبوده و سرمربی تیم هم در جریان بود.

برخی انصاری‌فرد را به عنوان مقصر اصلی معرفی می‌کنند و حتی اتهام‌هایی نیز به او می‌زنند.
من کاری با سایر تصمیمات او ندارم، اما ایشان هیچ نفعی از قرارداد من نبرد. اینکه من جدا شدم به دلیل اقدامات مدیران پس از او بود و مسئولیتش برعهده او نیست. من خیلی دوست داشتم تا پایان قرارداد در پرسپولیس بمانم و خداحافظی کنم، اما آن‌ها نگذاشتند این اتفاق بیفتد.

ممکن است شکایت تو منجر به حذف دوباره پرسپولیس از آسیا شود. شاید برخی انتظار داشته باشند آنچه علاقه به تیم می‌نامی را اینجا نشان بدهی و از بخشی از طلبت بگذری.
مگر من طلب غیرقانونی از پرسپولیس دارم؟ این چیزی است که مدیران باشگاه امضا کردند و سال‌ها فرصت این را داشتند که کار را به جایی نرسانند که منجر به شکایت شود.

یک چیز جالب در مورد تو وجود دارد؛ اینکه با کمترین میزان بازی ۵ قهرمانی لیگ برتر را کسب کردی و حالا دومین بازیکن پرافتخار لیگ ایران هستی.
با رفتن لوبانف، آقای برانکو به یک دروازه‌بان مطمئن نیاز داشت تا رقیب واقعی بیرانوند باشد، من در آن زمان در مجارستان با فرم خوبی بازی می‌کردم و او با من تماس گرفت و به این ترتیب به توافق رسیدیم. آقای پانادیچ که من را از کرواسی می‌شناخت نقش مهمی داشت و می‌خواهم از آن‌ها تشکر کنم، زیرا شانسی را به من دادند که خیلی‌ها در طول دوران فوتبال آرزویش را داشتند…

تو سه مربی دروازه‌بان‌های مختلف در پرسپولیس داشتی؛ پانادیچ، سیدی و فنایی. کدام یک از نظر فنی کمک بیشتری به تو کرد؟
قبل از هر چیز می‌خواهم تاکید کنم که در مصاحبه‌های قبلی همه چیز را در مورد این افراد گفته‌ام. فقط می‌توانم در مورد پانادیچ و سیدی صحبت کنم که دو مربی حرفه‌ای بودند و از من انسان بهتر و دروازه‌بان بهتری ساختند. ناکامی پرسپولیس، با جدایی آن دو رخ داد، چون تمرینات آماتوری شروع شد. من برای تمرینات خصوصی هزینه کردم تا در سطح موردنظر بمانم؛ نه تنها من بلکه سایر بازیکنان تیم نیز همین‌طور بودند. فقط آن‌ها نمی‌توانند مثل من صریح صحبت کنند.

در مورد کادرفنی پرسپولیس در دوران یحیی گل‌محمدی چه نظری داری؟
یحیی بهترین مربی ایرانی است، مهم نیست که دروازه‌بان دوم بودن در دوران او چقدر برایم سخت بود، اما این را به صراحت می‌توانم بگویم که بهترین است. من باید حرفه‌ای باشم و به تصمیماتش احترام بگذارم، اما با همه تصمیماتش موافق نباشم. او با پرسپولیس قهرمان شد، فینال لیگ قهرمانان را دید و سایر افتخاراتی که می‌دانید. خیلی خوب است که یحیی با مربیان خارجی همکاری کند، زیرا حتما نتیجه آن را خواهید دید. در این فصل نیز این یک گام رو به جلو نسبت به فصل گذشته است؛ به خصوص در پست مربی دروازه‌بانی.

در یکی از مصاحبه‌هایت گفته بودی که "اگر شیرینی می‌دادم، بیشتر بازی می‌کردم". منظورت چه بود؟
مهم نیست برخی افراد چقدر باعث از دست رفتن من به عنوان دروازه‌بان شدند و چقدر در هر سطحی غیرحرفه‌ای بودند. نمی‌خواهم برای آن‌ها و خانواده‌شان مشکلات اضافی ایجاد کنم، فقط می‌خواهم بگویم که آن‌ها باید خجالت بکشند؛ از همه کار‌هایی که نسبت به من کردند...

تو خیلی تند درباره برخی موارد صحبت می‌کنی و شاید منتقدان بگویند این اظهارات تند درباره افرادی که سال‌ها در فوتبال ایران بوده‌اند، درست نباشد.
هرکسی نظری دارد و من فقط نظرم را می‌گویم.

دو مدیرعامل پرسپولیس اظهارات منفی در موردت انجام دادند و حتی متهم به کلاهبرداری شدی.
در مورد مدیرعامل فعلی پرسپولیس هیچ نظری ندارم، چون برخورد مستقیمی با او نداشتم و منصفانه نیست که نظری بدهم. اما مدیرعامل قبلی به هیچ وجه در حد پرسپولیس نبود و باعث جدایی من شد. به نظر من اصلا خوب نیست که جلوی بازیکن تیمت کفش‌هایت را تمیز کنی و این یک بی‌احترامی است.

قبول داری منتظر یک روزنه کوچک بودی که با پرسپولیس فسخ کنی و کل قراردادت را بگیری؟
اجازه داشتم اگر دو ماه حقوق نگیرم، قراردادم را فسخ کنم. اما من زمانی از پرسپولیس رفتم که ۷ ماه دستمزد نگرفته بودم و ۲۰۰ هزار یورو طلبکار بودم. چه کسی این وضعیت را تحمل می‌کند؟ آن‌ها به همه بازیکنان پول دادند غیر از من. حالا هم تهمت می‌زنید که منتظر فرصت برای جدایی بودی؟

بهترین خاطره‌ات از پرسپولیس چیست؟
هواداران بهترین خاطره من را رقم زدند و همچنین بازی‌های بزرگ، از جمله دیدار با الدحیل و السد سال ۲۰۱۸.
منبع: ورزش ۳